De legende van Airmeith
Keltische godin van genezing
Uitgesproken als AIR-Mae-Ith en ook bekend als Airmed
Ze stond bekend als Airmed of Airmeith en was de Keltische godin van de genezende kunsten.
Ze was ook lid van de Tuatha De Danaan, het oudste ras van goden in Ierland
en net als zij had ze grote magische krachten. Toen de godin Danu voor het eerst schiep
de Tuatha De Danaan, ze zorgde ervoor dat haar leden zeer machtige goden waren, gevuld met...
grote wijsheid en bekwaam op elk mogelijk gebied van expertise.
Sommige mensen geloven dat de Tuatha De Danaan bestond uit Druïden, die zeer goed geïnformeerd waren in zowel profetie als magie. Toen de leden van de Tuatha De Danaan besloten iets te bestuderen, leerden ze er niet alleen gewoon over, ze gingen zelfs veel verder, door zich zo diep in dat specifieke vakgebied te verdiepen, dat ze de grootste experts ter wereld werden. Ze geloofden sterk in de drie componenten van het leven: de aarde, de mysteriën en het geestenrijk en dat ze allemaal even belangrijk waren.
Airmid was de dochter van Diancecht, de god van de geneeskunde, en de hoofdarts en tovenaar van de Tuatha De Danaan. Ze had ook vier broers: Miach, Cian, Cethe en Cu, en ze traden allemaal op de voet in de voetsporen van hun vader. Airmid had ook een zus genaamd Etan, die een dichter was die ook getrouwd was met Oghma. Afkomstig uit dat soort erfgoed, kan er weinig twijfel over bestaan dat Airmid en haar broers uitblonken in de geneeskunst.
Toen de Fir Bolgs voor het eerst in Ierland aankwamen, vochten de Tuatha De Danaan tegen hen in een grote oorlog, waarbij ze de mensen en het land beschermden tegen invasies. Tijdens het eerste gevecht versloegen de Tuatha de Fir Bolgs en doodden hun koning, Eocchid MacEric. Nuada, de koning van de Tuatha De Danaan, raakte ook ernstig gewond in die strijd toen zijn arm van zijn lichaam werd gescheiden.
Aangezien Diancecht de hoofdgeneesheer van de Tuatha De Danaan was, werd hij onmiddellijk opgeroepen om Nuada's wonden te verzorgen, en hij nam Airmid en Miach mee om te assisteren. Terwijl Diancecht aan Nuada werkte, werd het steeds duidelijker dat de vaardigheden van Airmid en Miach als genezers veel groter waren dan die van hun vader.
Terwijl Diancecht had besloten om Nuada's afgehakte arm te vervangen door een arm die hij van zilver had gemaakt, was Airmid in feite in staat om de eigen arm van de koning weer in perfecte staat te brengen. Toen nam Miach, gebruikmakend van zijn verbazingwekkende chirurgische vaardigheden, de geregenereerde arm en bevestigde deze weer aan het lichaam van de koning. Deze acties waren buitengewoon belangrijk voor de Tuatha De Danaan en vooral voor Nauda, omdat volgens zijn wetten niemand ooit zijn koning kon zijn, wiens lichaam niet helemaal heel was. Als Nuada's arm niet opnieuw aan zijn lichaam was vastgemaakt, door de verbazingwekkende vaardigheden van Airmid en Miach, dan zou zijn heerschappij als koning zijn geëindigd.
Airmid, Miach en Diancecht bouwden de Well of Slaine in Ierland, ook wel bekend als de Well of Health. Vervolgens wierpen ze er spreuken over, zodat de magische wateren van de put niet alleen het leven konden herstellen van die krijgers die in de strijd waren gesneuveld; het zou ze allemaal weer perfect gezond kunnen maken. Toen een gewonde krijger naar de put werd gebracht, werd zijn lichaam onmiddellijk ondergedompeld in het water, wat hem niet alleen weer tot leven bracht, maar hem ook gezond genoeg maakte om terug te keren naar de strijd.
Tijdens de tweede slag om Moytura ging het echter niet goed met de Tuatha De Danaan omdat hun vijanden de Bron van Slaine met stenen hadden gevuld. Dat maakte het voor hen onmogelijk om de lichamen van hun krijgers weer tot leven te brengen, en de bron werd al snel bekend als de 'Heapstown Cairn'.
Airmid's broer Miach was een buitengewoon getalenteerde genezer, en toen Diancecht zich realiseerde dat de capaciteiten van zijn zoon zo superieur waren aan die van hem, werd hij extreem jaloers. Al snel begon die jaloezie om te slaan in woede, en die woede werd zo groot dat hij zijn zwaard trok en Miach heel hard hakte. Miach genas echter onmiddellijk de wond met behulp van zijn superieure medische kennis en magische vaardigheden.
Dat maakte Diancechts woede alleen maar groter, en voor de tweede keer trok hij zijn zwaard, dit keer sneed hij Miach door tot op het bot. Maar even snel kon Miach zichzelf weer genezen.
Op dat moment verloor Diancecht eindelijk het beetje controle dat hij nog over zijn woede had en, opnieuw zijn zwaard in zijn hand nemend, sneed hij rechtstreeks in het hersenweefsel van zijn zoon. Wat er toen gebeurde was werkelijk wonderbaarlijk. Miach toonde zich de uitmuntende arts die hij was, en hij kon zichzelf nog een keer genezen.
Ten slotte werd het buitengewoon duidelijk dat Diancechts haat jegens zijn zoon het punt had bereikt waarop geen terugkeer meer mogelijk was. Langzaam trok Diancecht zijn zwaard en toen, voor de laatste keer, sloeg hij zijn zoon op het hoofd, deze keer hakte hij Miachs hersenen volledig van zijn schedel. Het was toen dat Diancecht gewoon wegliep, zijn gewonde zoon achterlatend die niet langer in staat was zichzelf te genezen, liggend op de grond om te sterven. Volgens de legende heeft Diancecht, toen hij neerkeek op zijn stervende zoon, nooit het minste berouw getoond.
Airmid had ook grote magische krachten en het ambacht van kruiden was haar specialiteit. Miach had haar goed geleerd en ze kende de verschillende toepassingen van elke plant. Toen Airmid haar broer begroef was het met groot verdriet. Ze miste hem heel erg, omdat ze altijd zo close waren geweest, en ze ging vaak naar zijn graf. Op een dag, toen ze bij het graf van Miach aankwam, was ze verbaasd om 365 geneeskrachtige kruiden op en rond zijn graf te zien groeien, met één kruid voor elk gewricht en orgaan van zijn lichaam.
Methodisch begon Airmid de kruiden te verzamelen. Toen, heel verbazingwekkend, begonnen de kruiden tegen haar te praten en haar te vertellen over het volledige scala van hun genezende krachten. Airmid nam toen de kruiden en scheidde ze van elkaar. Daarna rangschikte ze ze systematisch op haar mantel, elk volgens zijn eigen specifieke gebruik of speciale eigenschappen. Met de kennis die ze had opgedaan met de kruiden, ging ze het vervolgens gebruiken om mensen te genezen die medische hulp nodig hadden.
Verbazingwekkend genoeg eindigde de obsessieve haat van Diancecht voor zijn zoon niet met de dood van Miach. Nog steeds verteerd door zijn enorme woede, liep Diancecht naar Airmid's mantel en gooide die om, waarbij alle kruiden in de wind werden verspreid; daardoor zeker te stellen dat niemand behalve Airmid ooit het gebruik van de geneeskrachtige eigenschappen van de kruiden zou weten of het geheim van hoe onsterfelijkheid te bereiken dat mogelijk werd gemaakt door het juiste gebruik van de kruiden.
Hoewel Diancecht haar vader was, merkte Airmid dat ze geen gevoelens voor hem kon hebben en weigerde iets met hem te maken te hebben. Sterker nog, ze vond het zo onmogelijk om zelfs maar bij hem in de buurt te komen, dat ze ver weg reisde naar een plek waar ze hem nooit meer zou hoeven zien.
Er wordt aangenomen dat Airmid nog steeds als arts werkt, hoog in de bergen van Ierland, en veel van haar tijd besteedt aan het genezen van elfen, elfen en mensen; ze allemaal weer in goede gezondheid brengen door haar praktische kennis en verbazingwekkende magische vaardigheden.
Verwezen van:
Andere interessante pagina's:
